Badania porównawcze w dużej mierze koncentrują się na identyfikowaniu różnic kulturowych i sposobów adaptowania praktyki zarządzania do konkretnych kulturowych uwarunkowań bądź na poszukiwaniu sposobów na wprowadzanie zmian w sferze akceptowanych norm i wartości.
Jak sobie radzą firmy z problemem zróżnicowania kulturowego? Nietrudno zauważyć, że strategie zarządzania zróżnicowaniem kulturowym zależą od podejścia firmy do istniejących różnic – firmy mogą te różnice ignorować, traktować jako zagrożenie lub szansę, bądź upatrywać w tym źródło problemów, ale także szans. Stąd podejmowane w tym względzie działania tworzą continuum, którego krańce wyznaczają pozostawienie każdej kultury samej sobie i budowanie uniwersalnej, ponadlokalnej, ponadnarodowej kultury organizacyjnej.12
Jakkolwiek identyfikowanie różnic pozwala na unikanie „błędów kulturowych”, to równie istotne z punktu widzenia praktyki zarządzania jest wskazywanie podobieństw, które mogą stać się podstawą efektywnego zarządzania ponadkulturowymi podziałami. Dlatego wielu badaczy skupia wysiłki na opracowaniu modelu, który umożliwi menedżerowi dostrzeganie zarówno tego co dzieli, jak i tego co jest wspólne różnym kulturom organizacyjnym, ponieważ w różnych obszarach działalności przedsiębiorstwa ich znaczenie może być różne.
Model uwzględniający różne elementy i poziomy analizy kulturowego kontekstu funkcjonowania organizacji pozwala określić dominujące w danej organizacji: poziom centralizacji decyzji, zakres uwzględniania w działaniach organizacji potrzeb i preferencji klientów, sposoby wiązania indywidualnych celów pracowników z celami organizacji.
Leave a reply