Dobro klienta

Ta kategoria etyczna ma jeszcze inny niż wcześniej omówiona sens. Pożytek pojmowany jest przez obie strony jednakowo. Klient chce być rzetelnie i kulturalnie obsługiwany, nadto chce się lepiej czuć. Chce także wierzyć, że ekonomista mu w tym pomoże, jeśli zaś nie pomoże, to przynajmniej nie zaszkodzi. Zasada ”nie szkodzić” związana jest z postawą odpowiedzialności zarówno w ujęciu humanitarnym, jak i ściśle zawodowym. Oznacza to, że analiza przyczyn określonego stanu jest podstawą do podjęcia właściwego działania z pożytkiem dla klienta. Ta praktyczna dyrektywa jest niezbędna, ale może okazać się zupełnie nie wystarczająca, jeżeli ekonomista potraktuje ją nierzetelnie lub w ogóle zignoruje. W tym miejscu przychodzi na myśl powszechnie znana prawda, która w usługach nabiera szczególnego znaczenia, że ”nie wystarczy móc, ale trzeba jeszcze chcieć”. To ’’chcenie” to nic innego jak właśnie powinność moralna. Wielu ludzi potrafi robić wiele rzeczy doskonale, ale czy wszyscy robią to w taki sposób? Źle można robić uczciwie i nieuczciwie. Uczciwie wtedy, gdy nie potrafimy lub z przyczyn od nas nie zależnych nie możemy zrobić lepiej. Zaś nieuczciwie wówczas, gdy robimy źle, bo nie chcemy zrobić lepiej, mimo iż stać nas na to i warunki są sprzyjające. Niezależnie jednak od przyczyn (zamierzone lub niezamierzone postępowanie szkodliwe dla klienta) niezadowolony lub skrzywdzony odbiorca usługi może:

– złożyć reklamację,

– wytoczyć sprawę z powództwa cywilnego,

– zrezygnować z usługi konkretnego ekonomisty.

Odpowiedzialność

W takim przypadku zawsze w grę wchodzi podwójna strata. Po pierwsze, może to być utrata nadziei na poprawę sytuacji, uszczerbek lub nawet utrata określonego lub określonych atrybutów opinii, a co gorsze – uszczerbek w majątku. Po drugie, to poniesiony koszt nieefektywnej usługi, na który składa się stracony czas i pieniądze.

W obu tych okolicznościach (gdy robimy źle, bo nie chcemy, lub gdy robimy źle, bo nie potrafimy) znajdujemy różne motywy. W pierwszym przypadku zła usługa jest rezultatem motywu, który można by lapidarnie określić ”nie było dobrej woli do rzetelnej usługi”. W drugim zaś motywem mógł być brak wiedzy, niedostateczna umiejętność lub brak doświadczenia. W takim przypadku można zapobiegać niepowodzeniom tylko w jeden sposób, mianowicie uczyć się i doskonalić. Postulat samodoskonalenia ma nie tylko wymiar moralny, ale również praktyczny. Można zatem tę refleksję skonkludować tak: nie chcesz tracić rynku usług, musisz być sprawny i uczciwy zawodowo.

Odpowiedzialność. Odpowiedzialność to prawo i obowiązek ponoszenia przewidzianych przez przepisy prawa i normy moralne konsekwencji zachowania się. Znamy wiele rodzajów odpowiedzialności. Oto krótka charakterystyka tych, które interesują nas ze względu na omawianą profesję.

– 1. Odpowiedzialność cywilna, to rodzaj odpowiedzialności prawnej, który charakteryzuje się majątkowym charakterem sankcji, czyli rekompensaty:

– w przypadku wyrządzenia szkody przez niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi,

– w razie wyrządzenia szkody czynem niedozwolonym, np. naruszenie czyjejś godności lub zabór mienia.