Podjęcie działalności eksportowej stanowi typową początkową fazę rozwoju dla firm zmierzających do międzynarodowej ekspansji. Wymaga ona szeregu zmian organizacyjnych, aż wielkość sprzedaży eksportowej osiągnie znaczący poziom. Oczywiście, zwykłe formy eksportu mogą okazać się trudne do zrealizowania dla firm usługowych (takich jak np. firmy prawnicze). W związku z tym wiele z nich może być zmuszonych do podjęcia niezbędnych działań inicjujących w bezpośrednich zagranicznych operacjach inwestycyjnych, np. poprzez inny oddział czy spółkę typu joint venture.
Często pojawia się także tendencja do znajdowania pośredników, zajmujących się eksportem (np. agent eksportowy czy dystrybutor zagraniczny – zwykle HCN, obywatel kraju goszczącego). W miarę jak sprzedaż eksportowa wzrasta, menedżer ds. eksportu może być odpowiedzialny za kontrolę sprzedaży zagranicznej oraz jednocześnie za poszukiwanie nowych rynków zbytu. Dalszy wzrost eksportu może prowadzić do utworzenia działu eksportu na tym samym poziomie hierarchii organizacyjnej co dział sprzedaży krajowej wewnętrznej, w miarę jak firma staje się coraz bardziej zależna od sprzedaży zagranicznej (zob. rysunek 2).
W omawianej fazie rozwoju, eksportjest nadzorowany przez biuro zlokalizowane wewnątrz kraju, poprzez specjalnie wyznaczonego kierownika eksportu. Rola Działu Zasobów Ludzkich nie jest określona jednoznacznie, co odzwierciedlono linią przerywaną na rysunku 2. We wczesnym etapie międzynarodowej ekspansji firmy Dział ten jest w niewielkim stopniu zaangażowany w politykę i procedury dotyczące poszczególnych aspektów ZZL. Funkcje te realizuje przede wszystkim personel związany z eksportem czy też Dział Marketingu.
Leave a reply