Od pracowników zatrudnionych w mikroprzedsiębiorstwach wymaga się często wykonywania wielu czynności, często przekraczających podstawowy zakres obowiązków na tym stanowisku. W związku z tym, standaryzacja stanowisk pracy w mikroprzedsiębiorstwach jest trudna do przeprowadzenia.
Po drugie, proporcjonalnie największy udział w identyfikacji stanowisk pracy tymczasowej do standaryzacji mają przedsiębiorstwa będące spółkami kapitałowymi, natomiast proporcjonalnie najniższy udział – przedsiębiorstwa będące spółką osobową. W przedsiębiorstwach będących spółkami kapitałowymi funkcje kierownicze sprawują zazwyczaj profesjonalni menedżerowie lub tylko wspomagają decyzyjnie właścicieli. W przedsiębiorstwach tych często wdrożone są jasne i przejrzyste struktury organizacyjne, w których następuje precyzyjne określenie każdego, nawet szeregowego, stanowiska pracy. Zatem standaryzacja stanowisk pracy w takich przedsiębiorstwach jest stosunkowo prosta. Natomiast w przedsiębiorstwach będących spółkami osobowymi funkcje kierownicze sprawują właściciele firm, którzy często wymagają od zatrudnionych pracowników wszechstronnych umiejętności i wykonywania różnorodnych prac, przy braku wdrożonych jakichkolwiek struktur organizacyjnych. W takich warunkach standaryzacja pojedynczego stanowiska jest trudna, a często wręcz niemożliwa, ze względu na duży, nieunormowany zakres obowiązków pracowniczych.
Po trzecie, pośród zidentyfikowanych stanowisk pracy tymczasowej o charakterze ogólnym najwięcej wskazanych zostało stanowisk pracy bezpośrednio i pośrednio związanych ze sprzedażą i handlem: sprzedawca, handlowiec, przedstawiciel handlowy, specjalista ds. marketingu, sprzedawca-magazynier, sprzedawca-kasjer, również stanowiska związane z pracami administracyjnymi i obsługą klienta: specjalista ds. obsługi klienta, specjalista ds. obsługi gości hotelowych i restauracyjnych, pracownik administracyjny, pracownik biurowy, sekretarka, recepcjonistka, oraz stanowiska związane z obsługą księgową: księgowy, referent ds. spraw księgowych – w tym dziedzinach pracodawcy widzą największą możliwość wykorzystania pracy tymczasowej. Przedsiębiorcy, wskazując stanowiska do standaryzacji, wskazali te, które ich zdaniem wymagają uniwersalnych umiejętności i kwalifikacji, które można wykorzystać na innym, podobnym stanowisku lub w innej pracy. W związku z tym najczęściej wskazywano na pracowników działów sprzedaży i handlu oraz pracowników administracyjnych, kierowców itp. Natomiast pośród zidentyfikowanych stanowisk pracy tymczasowej o charakterze bardziej specjalistycznym, największą grupę wskazano w branży informatycznej: grafik komputerowy, serwisant sprzętu komputerowego, informatyk, informatyk-programista oraz w branży gastronomicznej: kucharz, barman, barman-kelner, kelner. Te stanowiska, zdaniem pracodawców, w największym stopniu nadają się do wykonywania przez pracowników tymczasowych. Również te grupy stanowisk, mimo już ich specjalistycznego charakteru, nadal charakteryzują się pewną uniwersalności i możliwością zastosowania w innych warunkach.
Leave a reply