Gospodarka w globalizującym się święcie staje w obliczu nowych zjawisk ekonomicznych, wymuszających na coraz większą skalę zmiany dotychczasowych modeli pracy oraz form zatrudnienia. Koszty pracy są jednym z czynników świadczących o konkurencyjności firm. Dążenie do ich obniżenia prowadzi do zainteresowania się przedsiębiorców nietypowymi, elastycznymi i tańszymi formami zatrudnienia, w konsekwencji zaś do odchodzenia od dotychczasowych regulacji opartych na stabilności i pewności zatrudnienia (Rubin 1995, s. 97-323: Banks 2006, s. 77-107). Twierdzi się, iż w wieku nowej, opartej na zastosowaniach informatycznych gospodarki, elastyczność zatrudnienia jest elementem krytycznym, kluczowym dla powodzenia inwestycji (Davidow 2004, s. 727-746). Choć samo zjawisko pracy nietypowej, wychodzącej poza tradycyjne formy zatrudnienia jest zjawiskiem stosunkowo starym (występującym już w XIX stuleciu w Stanach Zjednoczonych) (Morse 1969: Peck 1996: Summers 1997, s. 503522), to początek szerszego zainteresowania tego typu formami zatrudnienia nastąpił w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Od tej pory pracodawcy coraz lepiej zdają sobie sprawę z korzyści odnoszonych z elastycznego modelu zatrudnienia: obniżenia kosztów pracy, optymalizacji struktury zatrudnienia i zwiększenia jej efektywności, łatwiejszego pozyskiwania pracowników, zwiększonej elastyczności adaptacji firmy do zmian rynkowych, a tym samym wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa (Cappelli 1999: Capelli i in. 1997).
Leave a reply