O największej przydatności – z punktu widzenia pracodawców – umów na czas określony świadczy nie tylko fakt, iż forma ta była, jest i (najprawdopodobniej) będzie wykorzystywana przez największą liczbę przedsiębiorstw MSP, ale także fakt, iż jest ona uznawana przez kadrę zarządzającą za najbardziej przydatną spośród elastycznych form zatrudnienia. Biorąc pod uwagę sumę wszystkich odpowiedzi na pytanie: „Które z wymienionych i stosowanych do tej pory w P. firmie nietypowych form zatrudnienia i organizacji pracy okazały się przydatne z punktu widzenia gospodarowania kadrami?” na pierwszy plan wysuwają się dwie: „umowy na czas ograniczony” (70 wskazań) oraz „kontraktowanie pracy” (47 wskazań). Na drugim planie znajduje się „zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy” (wskazane przez 24 respondentów) oraz „dzielenie pracy” (4 wskazania). Dwa wskazania padły na „wypożyczanie pracowników” oraz „pracę na wezwanie”. Jedno wskazanie padło na „telepracę”. W 8 przypadkach żadna ze wskazanych form zatrudnienia nie była i nie jest wykorzystywana.
Co istotne, podobna struktura odpowiedzi wystąpiła w przypadku pytania o jedną (najbardziej przydatną) formę tego typu zatrudnienia (por. wykres 2). W tym kontekście, na pierwszym miejscu znalazła się „umowa na czas określony” (54 wskazań), na drugim „kontraktowanie pracy” (27 wskazania), na trzecim – „zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy” (6 wskazania). Kolejne to: „dzielenie pracy” (4 wskazania) oraz „wypożyczanie pracowników” (1 wskazanie). umowy rui czas określony kontraktowanie pracy 27,0 nie dotyczy 8,0 w niepwłnym wymiarze czasu pracy wypożyczanie pracowników
Leave a reply