ETYKA I POSTAWY ZAWODOWE EKONOMISTY

Tradycje etyki zawodowej, przynajmniej w odniesieniu do niektórych zawodów, sięgają epoki starożytnej. Dotyczy to np. etyki lekarskiej, odległe tradycje ma etyka prawników, naukowców i rzemieślników. Jednak współcześnie problematyka etyki zawodowej uległa znacznemu poszerzeniu i uzyskała ogromną rangę społeczną. Problematyka ta dotyczy już nie tylko grup zawodowych tradycyjnie uchodzących za wyróżnione (lekarze, nauczyciele, wojskowi itp.), lecz również wszelkich grup zawodowych o szerszym znaczeniu społecznym, w tym również nowo tworzących się. Do czynników kształ- tujących zawód i strukturę zawodową zaliczamy:1

– a) system czynności wewnętrznie spójnych, oparty na określonej wiedzy i umiejętnościach, skierowany na wytworzenie pewnego przedmiotu czy usług zaspakajających potrzeby społeczne i indywidualne:

– b) czynności czy prace wykonywane przez pracownika systematycznie lub trwale jako wyuczone:

– c) wykonywanie tych czynności jako podstawy ekonomicznego bytu pracownika, wreszcie

– d) spełnianie tych czynności jako podstawy prestiżu i pozycji społecznej pracownika.

Do czynników tych należy zaliczyć także, stanowiącą ważny element kultury pracy, etykę zawodową, czyli zespół norm i dyrektyw (zasad) wynikających z tradycji zawodu, kultury narodowej, z podstawowych wskazań etycznych przyjętych w danym społeczeństwie, a zastosowanych do wykonania danego zawodu.