W przeprowadzonym badaniu kwestionariuszowym, w odpowiedziach dotyczących kierunków usprawnienia systemu kształcenia, a przede wszystkim szkoleń, dominowały wypowiedzi kobiet, co może oznaczać, że są one bardziej aktywne na zajęciach, więcej chcą skorzystać z przekazywanej wiedzy. Nie można jednak twierdzić tego z całą pewnością, bowiem zdania te podzielała również znaczna liczba poszukujących pracy mężczyzn. Podobny charakter miała zależność dotycząca miejsca zamieszkania, wieku oraz poziomu wykształcenia. W zasadzie wskazania dotyczyły w takim samym stopniu mieszkańców miast i wsi, z niewielką przewagą zdania bezrobotnych pochodzących z terenów wiejskich, wszystkich grup wieku oraz wszystkich kategorii wykształcenia. Można zatem uznać, że proponowane kierunki doskonalenia procesu dydaktycznego mają charakter uniwersalny i powinny zostać uwzględnione przez instytucje oraz firmy, zajmujące się prowadzeniem tego rodzaju działalności.
Powyższe wnioski, wskazujące na negatywne doświadczenia przynajmniej części respondentów, związane z procesem kształcenia oraz szczególną aktywność kobiet w deklaracjach, dotyczących poprawy konstrukcji merytorycznej szkoleń, znajdują potwierdzenie w możliwości otrzymania pracy po zakończeniu procesu edukacji.
Zdecydowana większość ankietowanych po zakończeniu procesu kształcenia nie uzyskała pracy (81,9%). Może być to przestrogą dla wszystkich organizatorów szkoleń, którzy bardzo często organizują je wyłącznie w celu wypełnienia zadań statutowych (tabela 12). Respondenci mieli możliwość wielokrotnego wyboru, u więc liczba wskazań nie sumuje się do 1043.
W analizowanej populacji przeważały zdecydowanie kobiety, mieszkańcy wsi, osoby młode, legitymujące się wykształceniem średnim zawodowym. Natomiast praca była podejmowana po szkoleniach głównie przez mężczyzn mieszkających na wsi lub w mieście liczącym powyżej 100 tys. mieszkańców. Reprezentowali oni ponadto różne kategorie wieku, od 15. roku życia do 50 lat, a wykształcenie zasadnicze zawodowe i wyższe. Tym niemniej tylko 7 osób poszukujących aktualnie pracy (7,5%) utrzymało pracę najdłużej przez trzy miesiące, a tylko pojedyncze osoby pracowały dłużej (od 12 do 60 miesięcy). Ponadto dłużej wykonywali pracę wyłącznie mężczyźni, przy czym nie miało znaczenie ich miejsce zamieszkania i poziom wykształcenia, ale istotny byl wiek. Więcej niż 12 miesięcy pracowali przede wszystkim ludzie młodzi (do 35. roku życia).
Leave a reply