Podejście podkreślające jedność firmy i podejście elastyczne

Istotą tego podejścia jest centralizacja działań związanych z budową, wdrażaniem i administrowaniem programami wynagradzania w całej organizacji. Lokalne oddziały nie mają wpływu na decyzje w tym zakresie. Chociaż zaprojektowanie takiego programu może być łatwe, to jednak pojawiają się problemy w trakcie implementacji, spowodowane przede wszystkim niechęcią do rozwiązań narzuconych przez „górę”. Firmy wykorzystujące opisaną strategię mogą mieć problemy z dostrzeganiem specyficznych cech rynku lokalnego oraz reagowaniem na nie.

Jednakże podejście centralistyczne ułatwia przepływ ludzi w ramach poszczególnych oddziałów firmy. Tworząc pakiet wynagradzania dla PCN i TCN można posłużyć się jednolitą bazą, którą jest poziom wynagrodzenia w centrali firmy i stosować ją bez względu na miejsce pobytu ekspatrianta oraz jego narodowość lub zastosować je do wszystkich grup pracowniczych (PCN, TCN, HCN).

Stwarza największe trudności w procesie projektowania oraz wdrażania. Etap projektowania zasad oraz programu wynagradzania odbywa się w centrali, lokalne kierownictwo majednak wpływ na sposób ich wdrażania i administrowania. Z jednej strony wspiera to globalną wizję działania firmy, a z drugiej pozwala uwzględniać specyfikę i oczekiwania odbiorców lokalnych. Dla wielu firm może być to sposób na wspieranie i rozwijanie lokalnej kadry, jak również zachęcanie pracowników do większej mobilności w ramach oddziałów firmy.

Przedstawiona koncepcja projektowania strategii wynagradzania nakreśla tyko ogólne ramy działania firm międzynarodowych, wyznaczając jednocześnie kierunek doboru konkretnych form wynagrodzenia pracowników.