Zarządzanie zasobami ludzkimi można określić jako proces składający się z logicznie ze sobą powiązanych czynności, ukierunkowanych na zapewnienie organizacji, w określonym czasie i miejscu, wymaganej liczby kompetentnych pracowników oraz tworzenie warunków umożliwiających osiąganie przez nich wysokiej efektywności pracy zgodnie z nadrzędnym celem organizacji. Zarządzanie zasobami ludzkimi można rozpatrywać w wymiarze funkcjonalnym, instytucjonalnym i instrumentalnym. W wymiarze funkcjonalnym obejmuje ono ciąg czynności lub funkcji niezbędnych do realizacji celów w tej dziedzinie zarządzania. Zarządzanie zasobami ludzkimi w wymiarze instytucjonalnym odnosi się do podmiotów, uprawnionych do podejmowania decyzji personalnych oraz wzajemnych powiązań między nimi. Instrumentalny wymiar zarządzania zasobami ludzkimi dotyczy narzędzi i technik, wykorzystywanych w realizacji wyodrębnionych powyżej funkcji w sferze zarządzania zasobami ludzkimi.
We współczesnym podejściu do zarządzania zasobami ludzkimi rozpatruje się ten proces w kontekście strategii, struktury i kultury organizacji oraz na poziomie operacyjnym i strategicznym. Operacyjny wymiar zarządzania zasobami ludzkimi sprowadza się do efektywnego prowadzenia bieżących działań związanych z planowaniem zatrudnienia, rekrutacją i derekrutacją personelu, kierowaniem pracą zespołów, ocenianiem, wynagradzaniem i szkoleniem pracowników oraz sterowaniem produktywnością i kosztami pracy. Ważną funkcją na tym poziomie zarządzania jest również monitoring istniejącego w danej organizacji systemu personalnego i jego usprawnianie. Strategiczny wymiar zarządzania zasobami ludzkimi polega z kolei na antycypowaniu przyszłego wizerunku zasobów ludzkich i tworzeniu programów służących osiąganiu tego wizerunku zgodnie z misją i strategią całej firmy. Do głównych obszarów na tym poziomie zarządzania zasobami ludzkimi należą: kreowanie potencjału pracowniczego niezbędnego do efektywnej realizacji strategii organizacji oraz uczestnictwo pracowników w jej funkcjonowaniu.
Leave a reply