Oprócz dodatków z tytułu pracy poza granicami kraju, ekspatrianci oraz TCN mogą otrzymywać dodatkowe świadczenia pozapieniężne (perquisities), takie jak samochód służbowy czy telefon. W niektórych krajach azjatyckich oraz krajach rozwijających się powszechne jest zatrudnianie służby domowej, co jest oznaką pozycji społecznej i zawodowej ludzi biznesu oraz wzbudza szacunek podwładnych. Kierownictwo najwyższego szczebla może w takich przypadkach otrzymywać specjalny dodatek na opłacenie tego typu wydatków.12
Podsumowując, należy podkreślić, że stosowanie różnorodnych dodatków jest sposobem na utrzymanie standardów życia ekspatriantów na niezmienionym poziomie. W rzeczywistości bardzo często stają się one dodatkowym źródłem dochodu, działającym jako forma zachęty do podejmowania pracy za granicą. Zasady wypłacania dodatków zależą od polityki przyjętej przez firmę oraz indywidualnych ustaleń pomiędzy pracodawcą i pracownikiem. Znaczna ich część obciąża w sposób znaczący koszty działalności firmy.
W 1998 roku Organization Resources Counselor, Inc. przeprowadziła ogólnoświatowe badania dotyczące praktyki wynagradzania ekspatriantów, które wykazały, że znaczna część ankietowanych firm zamierza wycofywać niektóre dodatki z pakietów wynagrodzenia. Należą do nich między innymi dodatek na pokrycie kosztów utrzymania, dodatek mieszkaniowy oraz dodatki na edukację dzieci. Powodem, dla którego tak się dzieje, są wspomniane już wysokie koszty, jakie ponosi firma, a także dążenie do wyrównywania nie zawsze usprawiedliwionych różnic pomiędzy PCN, TCN a HCN.15
Leave a reply