PRACA TYMCZASOWA W PERSPEKTYWIE KADRY ZARZĄDZAJĄCEJ MSP CZ. II

Elastyczne formy zatrudnienia obejmują różnorodne sposoby wykonywania pracy na zasadach odbiegających od modelu, który można uznać za tradycyjny, np. spełniający warunek, że formą zatrudnienia jest umowa o pracę, rodzajem umowy jest umowa na czas określony, a wymiar czasu to pełen etat. Pojęcie elastyczności może odnosić się do wielu różnych wymiarów pracy: organizacji zadań, czasu i miejsca pracy, relacji pracowniczych. Nic więc dziwnego, iż nadal funkcjonuje wiele różnych określeń dotyczących tego obszaru, który nazywamy nietypowymi formami pracy. W literaturze przedmiotu najczęściej spotyka się takie określenia, jak: niestandardowe relacje zatrudnienia, alternatywne umowy pracy, nietradycyjne stosunki pracy, elastyczne formy pracy, zatrudnienie a-typowe, peryferyjne formy pracy, praca „wrażliwa”, zatrudnienie niepewne, nowe formy zatrudnienia, praca okazjonalna (Kalleberg 2000, s. 341-365)’. Dlatego, najczęstszymi elastycznymi formami zatrudnienia są: praca w różnych schematach czasu pracy, zatrudnienie na czas określony, praca w niepełnym wymiarze czasu, praca na zastępstwa, praca tymczasowa, praca na wezwanie, samozatrudnienie, wypożyczenia pracownika, współzatrudnienie, dzielenie pracy, praca w domu, praca z e-Centrum, coraz szerzej ostatnio stosowane różne formy oulsourcingu (stałego zlecenia świadczenia usług na zewnątrz) (Kryńska, red., 2003).