Strategia eksploatowania

Istnieje szereg możliwości klasyfikowania strategii zarządzania zasobami ludzkimi w firmie będącej częścią korporacji ponadnarodowej. Jedną z najbardziej rozpowszechnionych typologii jest podział na trzy strategie (orientacje strategiczne), a mianowicie:

– strategię eksploatowania (utilizer strategy):

– strategię akumulowania (accumulation strategy):

– strategię stymulowania (Jacilitator strategy).

Na rysunku 1 przedstawiono powyższe strategie zarządzania zasobami ludzkimi w firmie (spółce, filii), będącej częścią korporacji ponadnarodowej, jako wypadkową dwóch zmiennych, tj. realizowanej strategii firmy (przywództwo kosztowe lub zróżnicowanie) oraz stopnia integracji z całą korporacją.

Strategia eksploatowania (wykorzystania) ukierunkowana jest w pierwszej kolejności na efektywne spożytkowanie w procesach biznesowych zasobów ludzkich (wiedzy, umiejętności, zdolności, motywacji) firmy poprzez: zatrudnianie i zwalnianie personelu zgodnie z krótkookresowymi celami firmy, ciągle dostosowywanie umiejętności pracowników do specyficznych wymogów stanowisk pracy. Tego typu orientacja strategiczna w sferze zarządzania zasobami ludzkimi jest najbardziej odpowiednia w sytuacji realizowania

Readings & Cases in International Human Resource Management, South- Western College Publishing, Cincinnati, Ohio 1999, s.42. przez daną firmę strategii przywództwa kosztowego oraz przy wysokim stopniu integracji firmy międzynarodowej z całą korporacją.

Strategia akumulowania zakłada rozwijanie zasobów ludzkich firmy przez zatrudnienie pracowników o dużym i często ukrytym potencjale oraz długofalowe doskonalenie tego potencjału w zgodności z celami firmy. Tego typu podejście do zarządzania zasobami ludzkimi jest najbardziej odpowiednie w sytuacji realizowania przez firmę strategii zróżnicowania oraz przy niskiej integracji z całą korporacją.