Strategia stymulowania

Strategia stymulowania jest ukierunkowana na kreowanie nowej wiedzy w organizacji. Rozwój zasobów ludzkich następuje przez pozyskiwanie umotywowanych pracowników i ich wspieranie w rozwijaniu wiedzy i umiejętności, które oni sami uznają za ważne. Tego typu podejście strategiczne w dziedzinie zarządzania zasobami ludzkimi stwarza stosunkowo szerokie możliwości stosowania w praktyce, szczególnie w firmach, które stosują strategię zarówno przywództwa kosztowego jak i strategię zróżnicowania. Strategia stymulowania jest niewątpliwie jakościowo różna od przedstawionych wcześniej strategii eksploatowania i akumulowania. Wydaje się być najbardziej odpowiednim podejściem do generowania wiedzy w firmie i rozwijania jej w kierunku organizacji uczącej się.

Z powyższych rozważań wynika ogólny wniosek, iż firmy będące częścią korporacji ponadnarodowej, budując strategie zarządzania zasobami ludzkimi, powinny uwzględniać rodzaj realizowanych przez nie strategii biznesowych, bowiem funkcjonalna strategia personalna jest ich integralnym składnikiem. W procesie formułowania strategii personalnej należy również uwzględnić poziom integracji procesów biznesowych danej firmy z tymi procesami w skali całej korporacji. Innymi ważnymi czynnikami, które są istotne przy wyborze adekwatnej strategii zarządzania zasobami ludzkimi, są ponadto omówione wcześniej: rodzaj konkurencji w segmencie rynkowym działania danej firmy międzynarodowej oraz strategiczna orientacja całej korporacji (zob. tabela 1).

Uwzględniając te cztery podstawowe zmienne jako podstawę formułowania strategii zarządzania zasobami ludzkimi w firmie międzynarodowej, istnieje możliwość określenia szeregu ogólnych wariantów strategicznego działania w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, które stanowić mogą punkt wyjścia do budowania szczegółowych scenariuszy strategicznych dla konkretnych firm.