Analiza kierunków szkoleń, które stałyby się najbardziej przydatne indywidualnym przedsiębiorcom dowiodła, że potrzebują oni przede wszystkim ogólnych szkoleń z zakresu przedsiębiorczości (33 osoby), księgowości (20 osób), obsługi komputera (10 osób), opracowywania biznes planu (4 osoby) oraz ka-
Na pytanie o zamiar rozpoczęcia działalności gospodarczej na własny rachunek nie odpowiedziało 5 osób (0,5%). drowo-płacowych (1 osoba)21, przy czym nie wystąpiło tu istotne zróżnicowanie w zależności od płci, wieku, miejsca zamieszkania i wykształcenia. Świadczy to jednak o potrzebie uruchomienia tego rodzaju kursów, pod warunkiem że będą one odpowiadać tym wymaganiom, które respondenci zgłaszali już wcześniej, a więc przede wszystkim uwzględnieniu w programach znacznie większej liczby godzin zajęć praktycznych, zatrudnieniu odpowiedniej kadry, w tym przedstawicieli smali businessu oraz dostosowania programów do specyfiki poszczególnych rodzajów preferowanej działalności. Wydaje się zatem, że ankietowani dość nisko oceniali jakość prowadzonych dotychczas szkoleń tego typu. Powodem tego może być konstrukcja programów edukacyjnych z zakresu przede wszystkim przedsiębiorczości, która daje umiejętności raczej ogólne niż szczegółowo wprowadzające do kolejnych etapów tworzenia własnego stanowiska pracy.
Generalnie, bieżące potrzeby szkoleniowe respondentów wskazują, że możliwe jest – przy zastosowaniu odpowiednich technik skłaniających ich do podejmowania dalszego kształcenia celu zwiększenia szans na podjęcie pracy – wykorzystanie populacji badanych do dalszych działań w projekcie. Mimo bowiem pewnych cech (ukierunkowanie na określone szkolenia, brak chęci do podejmowania pracy w formie pracy tymczasowej), beneficjenci są zdeterminowani długotrwałym pozostawaniem bez pracy, do podejmowania każdego postępowania mającego na celu jej otrzymanie. Szczególnie wydaje się to istotne w momencie stworzenia odpowiednich warunków finansowych i organizacyjnych, które pozwolą zdjąć z bezrobotnych obowiązki w postaci załatwiania formalności, gdyż, jak sami mówią, najbardziej denerwuje ich nieporównywalność włożonej pracy do efektów związanych z podjęciem pracy. Organizatorzy dalszych działań w projekcie powinni zatem, poza szeroko rozumianą promocją prowadzonych prac, przejąć większość (o ile nie całość) obowiązków formalnych, umożliwiając tym samym beneficjentom korzystanie z treści merytorycznego postępowania.
Leave a reply