Podatki

Różnorodność przepisów podatkowych oraz ich wysokość w krajach, w których firmy międzynarodowe prowadzą swoje operacje, zmusza je do bardzo uważnego projektowania pakietów wynagradzania dla swoich pracowników. Najbardziej istotne kwestie w tym zakresie to:

– uniknięcie podwójnego opodatkowania dochodów ekspatriantów w kraju i za granicą,

– ochrona pracowników (PCN, TCN) przed płaceniem wyższych podatków za granicą niż w kraju macierzystym,

– kontrola kosztów firmy.

Aby poradzić sobie z gmatwaniną przepisów podatkowych i ubezpieczeniowych, firma zatrudnia wyspecjalizowane agencje zajmujące się doradztwem w zakresie projektowania pakietów wynagrodzenia oraz rozliczania należnych podatków. Nie wdając się w rozważania nad niuansami przepisów podatkowych, które są przecież różne w różnych krajach, przedstawimy w ogólnym zarysie politykę firm międzynarodowych w zakresie rozliczania podatku dochodowego PCN i TCN. Pracodawcy wykorzystują trzy podejścia do regulacji zobowiązań podatkowych ekspatriantów:

– podejście wyrównawcze {tax equalization),

– podejście ochronne (tax protection),

– podejście „laissez-faire”.

Przy zastosowaniu pierwszego podejścia pracownik (PCN, TCN) otrzymuje wynagrodzenie netto w wysokości, jaką otrzymywałby pracując na takim samym stanowisku w kraju macierzystym, natomiast pracodawca płaci za niego podatki w kraju gościnnym.

Nominalnie, wynagrodzenie netto pracownika powiększa się o kwotę podatku należnego w kraju gościnnym (ubruttowienie). W efekcie pracownik nic na tym nie traci, ale też nic nie zyskuje, z kolei dla pracodawcy może to oznaczać wyższe koszty w przypadku, gdy podatki w kraju gościnnym są większe niż w kraju macierzystym.