Zarządzanie zasobami ludzkimi jest procesem składającym się z szeregu specyficznych funkcji, będących uszczegółowieniem uniwersalnych funkcji zarządzania i wyodrębnionych ze względu na specyfikę realizacji głównych i szczegółowych celów w tej dziedzinie zarządzania. W modelowym ujęciu procesu zarządzania zasobami ludzkimi można wyodrębnić osiem podstawowych funkcji, a mianowicie: analizę zasobów ludzkich, planowanie zasobów ludzkich, rekrutację i derekrutację personelu, kierowanie pracą, wynagradzanie, rozwój personelu, kształtowanie warunków i stosunków pracy oraz controlling personalny.
Analiza zasobów ludzkich dostarcza informacji dla kierownictwa firmy, menedżerów personalnych, jak również menedżerów liniowych, na podstawie których podejmują oni decyzje personalne. Jest ona postępowaniem badawczym, obejmującym swoim zakresem wszystkich zatrudnionych wdanej organizacji, jak również relewantne otoczenie funkcji personalnej, i polegającym na dzieleniu badanych zjawisk na części lub wyodrębnieniu określonych ich cech, następnie opisaniu wyodrębnionych elementów oraz wyjaśnieniu zachodzących między nimi związków i na tej podstawie formułowanie oceny oraz kierunków usprawnień.
Planowanie zasobów ludzkich ma na celu ustalenie niezbędnych potrzeb personalnych w wymiarze ilościowym i jakościowym, z uwzględnieniem czynnika czasu i miejsca tego zapotrzebowania. W szerszym ujęciu obejmuje ono również przewidywanie zmian w układzie poszczególnych składników instytucjonalnych, funkcjonalnych i instrumentalnych systemu zarządzania zasobami ludzkimi. Efektem planowania zasobów ludzkich są plany strategiczne i operacyjne. Te pierwsze dotyczą ustalenia przyszłego wizerunku zasobów ludzkich w firmie, niezbędnych z punktu widzenia jej misji i strategii działania, jak również tworzenia strategicznych programów personalnych. Plany operacyjne dotyczą ustalenia bieżących działań wykonywanych w ramach pozostałych funkcji zarządzania zasobami ludzkimi.
Leave a reply