Realizacja potrzeb kształtuje jakość życia cz. II

Ponadto jakość życia związana jest z celami życia danej jednostki. Rozwijajmy swe zainteresowania, po prostu bądźmy sobą. Pomocne będzie w tym wypadku dążenie do realizacji wybranego przez nas modelu życia.

Wizerunek takiej jakości życia, w której wszystkie potrzeby w zależności od hierarchii potrzeb będą systematycznie zaspokajane, jest bardzo istotny w przeżywaniu i redukowaniu popędów. Siła potrzeb jest uzależniona od wrodzonego temperamentu, jak również od aktualnie działających bodźców. Potrzeby wyższe wymagają kształcenia. Kontakt człowieka z innymi ludźmi pobudza mechanizm nabywania nowych potrzeb, czyli naśladownictwo. I tak np. postawa członka danej grupy i jego dążenie do określonego celu są natychmiast oceniane przez pozostałych członków grupy. Jedne dążenia wywołują aprobatę kolegów, inne dezaprobatę, która może być wyrażona drwiną, a nawet odsunięciem. Społeczeństwo może wywierać presję, w wyniku której sprawy dotychczas obojętne temu człowiekowi osiągną pewną wartość. W ten sposób kształtują się nowe pragnienia. Większe znaczenie ma dla nas siła i rodzaj potrzeb pierwotnych niż pełnia ich zaspokajania. Z potrzebami wyższymi jest nieco inaczej. Gdy realizujemy pewne zamierzenia, nasza ambicja rośnie. Każdy, pragnie wiedzieć więcej, chłonąć naukę z wszystkich dziedzin życia. Jednakże kolejność zaspokajania potrzeb wysuwa na pierwszy plan realizację pragnień podstawowych. One bowiem przyczyniają się do rozwoju potrzeb wyższego rzędu. Człowiek sam powinien ustalić kolejność redukcji potrzeb w całej hierarchii wartości życiowych.

Bieg zdarzeń kolejnych sytuacji pozwala na realizację potrzeb, a tym samym kształtowanie osobowości. Nasze ustosunkowanie się do redukcji potrzeb decyduje o jakości życia, jakie wiedziemy. Im nasze pragnienia i ich zaspokajanie będą bardziej rozwinięte i różnorodne, tym jakość życia będzie stała na wyższym poziomie, a o to przecież każdemu chodzi. Praca staje się obiektem atrakcyjnym, gdy odczuwamy taką potrzebę. Aktywność zawodowa staje się atrakcyjna, jeśli:

– sama w sobie jest czymś przyjemnym lub

– prowadzi do innej przyjemności, jaką sprawia zaspokojenie potrzeby, np. aktywności, użyteczności społecznej, kontaktów społecznych, rywalizacji, zarabiania pieniędzy itp.