Utrzymanie dobrego stanu zdrowia i higieny osobistej cz. II

Z punktu widzenia funkcjonalnego możliwe jest oparcie pewnych zasad higieny psychicznej na naszej, coraz lepszej, znajomości potrzeb psychicznych człowieka oraz na ocenie środków odpowiednich do ich zaspokojenia. Higiena psychiczna obejmuje całokształt zabiegów, starań zmierzających do utrzymania zdrowia psychicznego lub jego przywrócenia po przebytej chorobie.

Zdrowiem psychicznym nazywamy stan pożądany przez człowieka i jego społeczne otoczenie, a polegający na zdolności do społecznego współdziałania, do produktywnej twórczej pracy, do przeżywania stanu zadowolenia z życia. Celem higieny psychicznej jest ochrona i stwarzanie warunków korzystnych dla zdrowia psychicznego jednostki lub grupy. Ma ona głównie charakter profilaktyczny.

Szczególnie istotną rolę odgrywa higiena psychiczna w zapobieganiu nerwicom. Służy temu poznawanie cech i struktury osobowości ludzi cierpiących, charakterystycznych cech ich środowiska, wychwycenie czynników nerwicogennych i aktywne ich przezwyciężanie.

Kryterium pozwalającym na odróżnienie reakcji zdrowej (zachowanie zdrowe) z punktu widzenia równowagi psychicznej od reakcji zagrażającej zdrowiu psychicznemu jest następujące: trzeba wiedzieć, czy dane zachowanie prowadzi człowieka do możliwych do przyjęcia i pomyślnych stosunków ze środowiskiem, czy też zmierza do odsunięcia go od niego. Jak wynika z powyższego, również zachowania człowieka są składową jego zdrowia. Ważność problematyki zdrowia i higieny wynika z dwóch przynajmniej powodów. Po pierwsze z tego, że zdrowie stanowi wartość najwyższą dla człowieka rozumnego, bywa też, że jest traktowane jako wartość sama dla siebie. Po drugie, ponieważ stan zdrowia i rezultaty zachowań higienicznych są jednym z najistotniejszych wyznaczników urody, a przede wszystkim zdolności do pracy.