Skoncentrujemy się na moment nad problemami, jaki wpływ wywierają ludzie na poglądy i zachowania innych ludzi. Tak szeroko ujęte pytanie rodzi wiele następnych, pochodnych: w jaki sposób ludzie wywierają wpływ na daną osobę, dlaczego akceptuje ona ten wpływ, czyli inaczej mówiąc, co jej to daje, jak to się dzieje, że człowiek zaczyna lubić innego człowieka. Są to pytania, które stawia psychologia społeczna. My jednak ograniczymy się tylko do zakresu wyznaczonego przez tytuł tego rozdziału zapożyczony z Arystotelowskich dociekań nad naturą ludzką.
Człowiek, zdaniem Aronsona1, może być sensownie rozumiany tylko jako istota społeczna, formowana przez społeczne wpływy i sytuacje, nie zaś jako uspołecznione zwierzę2, któremu kultura nałożyła w gruncie rzeczy łatwe do zerwania wędzidła. Wpływ jednych ludzi na przekonania i zachowania się innych może odbywać się:
– w sposób zamierzony, a gdy takie oddziaływanie ma charakter celowy, planowy, świadomy i zorganizowany nazywamy je wychowaniem,
– w sposób niezamierzony, a więc taki, który polega na oddziaływaniu ludzi na jednostkę poprzez sam fakt ich aktywności społecznej, zawodowej, poprzez współdziałanie i współpracę,
– przez samą swą obecność.
Ze zjawiskiem wpływu społecznego mamy do czynienia zarówno wówczas, gdy dwoje podobających się sobie ludzi planuje wspólne spotkanie, jak też w sytuacji ofiarowania własnemu dziecku urodzinowego prezentu, podczas udziału w dyskusji, wypowiadania pod czyimś adresem uwag krytycznych
Człowiek zwierzę społeczne. Wybrali Barbara i Jakub Szacki. Warszawa 1991, Spółdz. Wyd. „Czytelnik”. lub komplementu, przy wykonywaniu zabiegu lub innej usługi, a nawet przy oglądaniu lub słuchaniu opinii telewizyjnego lu radiowego komentatora.
Leave a reply