Humor i dowcip cz. II
Śmiech ’’zdrowy” to reakcja psychofizjologiczna, świadoma, która jest niezbędna w życiu człowieka. Wspomaga zarówno procesy fizjologiczne naszego organizmu, np. oddychanie, krążenie, jak i procesy świadomościowe związane z integracją i rozwojem osobowości, np. krytycyzm, porównywanie, spostrzeganie, uwaga. Nie pozostaje również bez znaczenia dla kształtowania się przekonań i postaw. Śmiech stanowi istotny element stylu życia jednostki. Są ludzie, których postrzegamy jako wesołych, smutnych ”z natury”, ponuraków, wesołków, żartownisiów, kawalarzy, dowcipnych itp. Ludzi tych charakteryzują określone typy zachowań, które niewątpliwie w jakimś stopniu zależą od ich przyrodzonych predyspozycji, ale w znacznym stopniu są wynikiem warunków, w jakich człowiek się wychowuje – chodzi tu o wzory zachowań, z jakimi się styka, oraz własnego wysiłku polegającego z jednej strony na dostrzeganiu tego, co śmieszne, z drugiej zaś na treningu w zakresie kreowania sytuacji komicznych, humorystycznych lub dowcipnych. Każda reakcja śmiechu jest dowodem głębszego przeżycia psychicznego3. Z reakcją śmiechu kojarzą się nam takie pojęcia, jak komizm czy śmieszność. Oznaczają one czynniki, które wywołują śmiech psychicznie pogłębiony, będący rezultatem uczuć wyższych. Autor zwraca uwagę również na doniosły fakt, jakim jest intelektualne uwarunkowanie przeżycia komizmu. Działa on również jako czynnik dodatkowej informacji. Aby spostrzec pewne formy komizmu, niezbędne jest pewne przygotowanie intelektualne. Odbiór niektórych form komizmu, wymaga po prostu wiedzy, a także zrozumienia sytuacji, przyczyn jakiegoś postępowania, motywów działania, sensu, jaki ktoś nadaje temu działaniu. Rozumienie podtekstów, znaczenia symbolicznego jakiejś wypowiedzi, ukrytej intencji to konieczny warunek przeżycia komizmu.
czytaj więcej