Elastyczne formy zatrudnienia obejmują różnorodne sposoby wykonywania pracy na zasadach odbiegających od modelu, który można uznać za tradycyjny, np. spełniający warunek, że formą zatrudnienia jest umowa o pracę, rodzajem umowy jest umowa na czas określony, a wymiar czasu to pełen etat. Pojęcie elastyczności może odnosić się do wielu różnych wymiarów pracy: organizacji zadań, czasu i miejsca pracy, relacji pracowniczych. Nic więc dziwnego, iż nadal funkcjonuje wiele różnych określeń dotyczących tego obszaru, który nazywamy nietypowymi formami pracy. W literaturze przedmiotu najczęściej spotyka się takie określenia, jak: niestandardowe relacje zatrudnienia, alternatywne umowy pracy, nietradycyjne stosunki pracy, elastyczne formy pracy, zatrudnienie a-typowe, peryferyjne formy pracy, praca „wrażliwa”, zatrudnienie niepewne, nowe formy zatrudnienia, praca okazjonalna (Kalleberg 2000, s. 341-365)’. Dlatego, najczęstszymi elastycznymi formami zatrudnienia są: praca w różnych schematach czasu pracy, zatrudnienie na czas określony, praca w niepełnym wymiarze czasu, praca na zastępstwa, praca tymczasowa, praca na wezwanie, samozatrudnienie, wypożyczenia pracownika, współzatrudnienie, dzielenie pracy, praca w domu, praca z e-Centrum, coraz szerzej ostatnio stosowane różne formy oulsourcingu (stałego zlecenia świadczenia usług na zewnątrz) (Kryńska, red., 2003).
czytaj więcej