Można zatem zauważyć, że w przypadkach przedsiębiorstw, które stosowały w przeszłości lub obecnie, albo będą wykorzystywać elastyczne formy zatrudnienia i organizacji pracy do zatrudnienia pracowników, przekonanie co do korzyści płynących z tego faktu wydaje się nie podlegać dyskusji. Wskazuje na to zarówno uzasadnienie potrzeby korzystania z tych form, jak i niewielka porównywalnie populacja tych przedsiębiorców, którzy nie upatrują w tym sposobie postępowania żadnych efektów przydatnych dla ich firm.

Bywa i tak, że kiedy nawet istnieje jakiś dysonans i niezadowolenie i coś chcielibyśmy w sobie zmienić, nie podejmujemy decyzji o zmianach, pojawiają się bowiem różnego rodzaju uzasadnienia, dlaczego nie da się zmian zrealizować.

Wreszcie, analiza otrzymanych wyników w dużym stopniu skoncentrowana została na analizie kwalifikacji wymaganych na poszczególne stanowiska według podziału kwalifikacji na umiejętności (nabyte) oraz cechy psychofizyczne (wrodzone). Wśród umiejętności nabytych wyróżnione zostały te związane z wiedzą, np. wykształcenie, znajomość obsługi komputera, znajomość obsługi urządzeń biurowych, znajomość języka obcego itp., oraz związane z posiadanym doświadczeniem, np. doświadczenie w pracy na podobnym stanowisku, umiejętność obsługi klienta, umiejętność pracy w zespole, umiejętność organizacji pracy. Główny problem polegał na jednoznacznym określeniu wymaganych cech psychofizycznych na danym stanowisku oraz możliwości ich kształtowania wśród uczestników projektu na dalszym etapie jego realizacji. W rezultacie, w analizie kwalifikacji wymaganych na danym stanowisku odniesiono się wyłącznie do umiejętności wyuczonych lub nabytych w drodze doświadczenia zawodowego, pomijając przy tym świadomie cechy psychofizyczne.

Jeśli jesteś uzależniony (papierosy, alkohol, narkotyki i inne), a potrzeba używek dominuje wśród innych potrzeb, to maleje zarówno twoja uroda, jak i wydajność pracownicza – jest to łatwo zauważalne. Podczas pierwszej rozmowy z przyszłym pracodawcą, jeśli palisz papierosy, powstrzymaj się od tej czynności, nawet gdyby rozmowa trwała długo, a pracodawca przyzwolił na palenie. Rada ta odnosi się również do alkoholu. Dla pracodawcy tego typu sytuacje są znakomitym testem dla kandydata: b) przygotowanie do rozmowy z pracodawcą:

W stosunkach międzyludzkich występują dwa zasadnicze parametry: społeczny i psychologiczny. Parametr społeczny związany jest z normami postępowania, wzorami zachowań, pełnieniem ról społecznych, treścią i płaszczyzną stosunku interpersonalnego lub społecznego. Natomiast na parametr psychologiczny składają się: poglądy, przekonania, postawy, stosunek emocjonalny, oczekiwania, potrzeby, percepcja informacji, wrażenia, spostrzeżenia i inne właściwości psychiczne. Gdy parametr społeczny jest nasilony i odgrywa dominującą rolę, mówimy o stosunku rzeczowym, formalnym. Jeśli natomiast parametr społeczny zaznacza się w mniejszym stopniu, a na pierwszy plan wysuwa się parametr psychologiczny, np. zrozumienie, wczuwanie się w cudzy stan emocjonalny mamy do czynienia ze stosunkiem osobistym (osobowym), nieformalnym. Zależności między ludźmi mogą być następujące:

Z przytoczonej definicji wynika również i to, że styl życia jest czymś indywidualnym, a zarazem i społecznym. Jako zjawisko zachowanie indywidualne może powstać w wyniku zindywidualizowanych dążeń jednostki na podstawie wielu różnych wzorów, które człowiek naśladuje lub identyfikuje się z nimi, choćby tylko w jakiejś części. Może również być wynikiem identyfikacji z określoną grupą zawodową, społeczną, towarzyską itd., a więc wierną kopią obowiązującego w tym kręgu społecznym stylu życia.

Czym jest osobowość? ’’Osobowość” jest jednym z najtrudniejszych do wyjaśnienia pojęć w psychologii. Choć wszyscy posługujemy się tym samym terminem, mielibyśmy na pewno trudności, gdyby nam przyszło dokładnie określić jego znaczenie. Zatem termin ’’osobowość” jest używany dla oznaczenia zorganizowanej struktury cech indywidualnych i sposobów zachowania, która decyduje o specyficznych sposobach przystosowania się danej jednostki do środowiska. Szczególny nacisk kładzie się na cechy człowieka, które wpływają na to, jak dana jednostka radzi sobie z ludźmi i ze sobą. Tak więc osobowość obejmuje wszystkie cechy ważne dla przystosowania się jednostki i utrzymania szacunku dla siebie. Opis osobowości jednostki musi uwzględnić wygląd zewnętrzny danej jednostki, jej zdolności, motywy, reaktywność emocjonalną oraz doświadczenia, które ukształtowały danego człowieka, czyniąc go tym, czym jest obecnie.

Z uwagi na to, że szczegółowe wnioski, dotyczące badanej populacji oraz możliwości jej uczestnictwa w dalszych działaniach projektu, zostały zawarte w poszczególnych częściach prezentowanej ekspertyzy, obecnie postaramy się wskazać na ogólne uwarunkowania realizowanego zamierzenia. Mogą one bowiem stanowić przesłankę do prowadzenia dalszych działań, szczególnie jeśli wziąć pod uwagę możliwości upowszechnienia osiągniętych efektów.

Bieżące potrzeby szkoleniowe zweryfikowane zostały w następujących pod- okresach:

– 12 miesięcy poprzedzających udział osoby poszukującej pracy w wywiadzie kwestionariuszowym,

Wszystko to stanowi możliwe źródła frustracji i konfliktów. Czy sprzeczności interesów nieuchronnie prowadzić muszą do konfliktów? Zapobieganie konfliktom nie jest łatwe. Realizacja tego zadania wiąże się, jak wynika z powyższego wyliczenia, z wieloma czynnikami, na które kierownictwo zakładu nie zawsze ma wpływ.

Możemy więc powiedzieć, że wiele osób w różnych okresach swego życia próbuje się zmieniać, modyfikować swoje zachowanie, swoją osobowość i, co więcej, robi to w sposób zamierzony i w pełni uświadomiony.

Ze względu na nowość polskich regulacji prawnych w zakresie pracy czasowej, liczba osób zatrudnionych w Polsce na bazie tej formy jest cały czas niewielka. W 2005 r. było to ok. 41 200 osób, co stanowiło jedynie 0,3% wszystkich pracujących. Stawia to Polskę w grupie takich krajów Unii Europejskiej jak: Słowacja i Słowenia, w których tylko 0,5% pracujących to pracownicy tymczasowi. Dla porównania w Wielkiej Brytanii jako pracownicy czasowi zatrudnionych było ok. 1 200 tys. osób, co stanowiło ok. 5% pracujących, zaś w Holandii i Belgii odpowiednio po 81 tys. i 168 tys. co stanowiło ponad 2% osób pracujących3. Jednocześnie można stwierdzić, iż Polska na tle krajów „starej” UE charakteryzuje się bardzo wysokim odsetkiem osób pracujących na podstawie nietypowych form zatrudnienia (23%). Jedyny kraj „starej” UE, w którym ten odsetek jest wyższy to Hiszpania (33%). Dla wszystkich krajów Unii Europejskiej (przed rozszerzeniem), których dane są dostępne, udział procentowy pracowników zatrudnionych na podstawie tego rodzaju umów wynosi niespełna 14%.4

Innym miejscem w społeczeństwie, szczególnie ważnym dla mężczyzn, w którym poznajemy wiele spraw, jest wojsko. Uczymy się nie tylko tak zwanego rzemiosła wojskowego, ale różnych cech, wśród których poczesne miejsce zajmuje posłuszeństwo w stosunku do starszych stopniem.