Category Biznes

Osobowość

Czym jest osobowość? ’’Osobowość” jest jednym z najtrudniejszych do wyjaśnienia pojęć w psychologii. Choć wszyscy posługujemy się tym samym terminem, mielibyśmy na pewno trudności, gdyby nam przyszło dokładnie określić jego znaczenie. Zatem termin ’’osobowość” jest używany dla oznaczenia zorganizowanej struktury cech indywidualnych i sposobów zachowania, która decyduje o specyficznych sposobach przystosowania się danej jednostki do środowiska. Szczególny nacisk kładzie się na cechy człowieka, które wpływają na to, jak dana jednostka radzi sobie z ludźmi i ze sobą. Tak więc osobowość obejmuje wszystkie cechy ważne dla przystosowania się jednostki i utrzymania szacunku dla siebie. Opis osobowości jednostki musi uwzględnić wygląd zewnętrzny danej jednostki, jej zdolności, motywy, reaktywność emocjonalną oraz doświadczenia, które ukształtowały danego człowieka, czyniąc go tym, czym jest obecnie.

czytaj więcej

Sytuacja na regionalnym i lokalnych rynkach pracy

Z uwagi na to, że szczegółowe wnioski, dotyczące badanej populacji oraz możliwości jej uczestnictwa w dalszych działaniach projektu, zostały zawarte w poszczególnych częściach prezentowanej ekspertyzy, obecnie postaramy się wskazać na ogólne uwarunkowania realizowanego zamierzenia. Mogą one bowiem stanowić przesłankę do prowadzenia dalszych działań, szczególnie jeśli wziąć pod uwagę możliwości upowszechnienia osiągniętych efektów.

czytaj więcej

Dyssatysfakcja

Możemy więc powiedzieć, że wiele osób w różnych okresach swego życia próbuje się zmieniać, modyfikować swoje zachowanie, swoją osobowość i, co więcej, robi to w sposób zamierzony i w pełni uświadomiony.

czytaj więcej

Polskie regulacje prawne w zakresie pracy czasowej

Ze względu na nowość polskich regulacji prawnych w zakresie pracy czasowej, liczba osób zatrudnionych w Polsce na bazie tej formy jest cały czas niewielka. W 2005 r. było to ok. 41 200 osób, co stanowiło jedynie 0,3% wszystkich pracujących. Stawia to Polskę w grupie takich krajów Unii Europejskiej jak: Słowacja i Słowenia, w których tylko 0,5% pracujących to pracownicy tymczasowi. Dla porównania w Wielkiej Brytanii jako pracownicy czasowi zatrudnionych było ok. 1 200 tys. osób, co stanowiło ok. 5% pracujących, zaś w Holandii i Belgii odpowiednio po 81 tys. i 168 tys. co stanowiło ponad 2% osób pracujących3. Jednocześnie można stwierdzić, iż Polska na tle krajów „starej” UE charakteryzuje się bardzo wysokim odsetkiem osób pracujących na podstawie nietypowych form zatrudnienia (23%). Jedyny kraj „starej” UE, w którym ten odsetek jest wyższy to Hiszpania (33%). Dla wszystkich krajów Unii Europejskiej (przed rozszerzeniem), których dane są dostępne, udział procentowy pracowników zatrudnionych na podstawie tego rodzaju umów wynosi niespełna 14%.4

czytaj więcej

Humor i dowcip cz. II

Śmiech ’’zdrowy” to reakcja psychofizjologiczna, świadoma, która jest niezbędna w życiu człowieka. Wspomaga zarówno procesy fizjologiczne naszego organizmu, np. oddychanie, krążenie, jak i procesy świadomościowe związane z integracją i rozwojem osobowości, np. krytycyzm, porównywanie, spostrzeganie, uwaga. Nie pozostaje również bez znaczenia dla kształtowania się przekonań i postaw. Śmiech stanowi istotny element stylu życia jednostki. Są ludzie, których postrzegamy jako wesołych, smutnych ”z natury”, ponuraków, wesołków, żartownisiów, kawalarzy, dowcipnych itp. Ludzi tych charakteryzują określone typy zachowań, które niewątpliwie w jakimś stopniu zależą od ich przyrodzonych predyspozycji, ale w znacznym stopniu są wynikiem warunków, w jakich człowiek się wychowuje – chodzi tu o wzory zachowań, z jakimi się styka, oraz własnego wysiłku polegającego z jednej strony na dostrzeganiu tego, co śmieszne, z drugiej zaś na treningu w zakresie kreowania sytuacji komicznych, humorystycznych lub dowcipnych. Każda reakcja śmiechu jest dowodem głębszego przeżycia psychicznego3. Z reakcją śmiechu kojarzą się nam takie pojęcia, jak komizm czy śmieszność. Oznaczają one czynniki, które wywołują śmiech psychicznie pogłębiony, będący rezultatem uczuć wyższych. Autor zwraca uwagę również na doniosły fakt, jakim jest intelektualne uwarunkowanie przeżycia komizmu. Działa on również jako czynnik dodatkowej informacji. Aby spostrzec pewne formy komizmu, niezbędne jest pewne przygotowanie intelektualne. Odbiór niektórych form komizmu, wymaga po prostu wiedzy, a także zrozumienia sytuacji, przyczyn jakiegoś postępowania, motywów działania, sensu, jaki ktoś nadaje temu działaniu. Rozumienie podtekstów, znaczenia symbolicznego jakiejś wypowiedzi, ukrytej intencji to konieczny warunek przeżycia komizmu.

czytaj więcej

Sytuacje trudne, konflikty i ich rozwiązywanie

Konflikt interpersonalny lub społeczny powstaje wtedy, gdy jeden osobnik lub jedna grupa przeszkadza innemu lub innej grupie w aktywnym dążeniu do jakiegoś celu, w dążeniu do realizacji określonego interesu. Tak więc konflikt w tym ujęciu zasadza się na sprzeczności celów interesów społecznych. Oto najczęściej obserwowane przyczyny konfliktów:

czytaj więcej

Rola i znaczenie zidentyfikowanych stanowisk pracy

Tak określona lista zidentyfikowanych stanowisk pracy, wraz z przypisanymi im wymaganymi kwalifikacjami, stanowi punkt wyjścia do realizacji kolejnych celów projektu. W pierwszej kolejności, na podstawie otrzymanych danych opracowane zostaną standardy kwalifikacji zawodowych dla zidentyfikowanych 10 stanowisk pracy tymczasowej. Ponadto, określona lista wymaganych kwalifikacji na dane stanowisko będzie stanowiła również punkt wyjścia do opracowania indywidualnych ścieżek szkoleniowych dla uczestników projektu. Lista określonych wymogów kwalifikacyjnych na wybrane stanowisko w zderzeniu z rzeczywistymi kwalifikacjami uczestnika projektu – potencjalnej osoby, zatrudnionej na tym stanowisku, wskażą rozmiar i poziom luki kompetencyjnej. Natomiast, realizacja szkoleń w ramach projektu powinna przyczynić się w jak największym stopniu do jej minimalizacji.

czytaj więcej

Warunki powodzenia w przekonywaniu cz. II

– Przekonanie, że to przecież moja argumentacja. Podobno niechęć do czyjeś argumentacji polega na tym, że nie wiemy, do czego ona zmierza. Trzeba więc tak umiejętnie zadawać pytania, naprowadzać na naszą tezę aluzjami, analogiami, by wreszcie przekonywany sam doszedł do wniosku, o który nam chodzi:

czytaj więcej